تبادل
لینک هوشمند
بخش تعاملی الف - بهروز حفیظی
اشاره: مطلبی که می خوانید از سری یادداشت های بینندگان الف است و انتشار آن الزاما به معنی تایید تمام یا بخشی از آن نیست. بینندگان الف می توانند با ارسال یادداشت خود، مطلب ذیل را تایید یا نقد کنند.
تاریخ انتشار : یکشنبه ۸ دی ۱۳۹۲ ساعت۰۸:۲۵
درمنطقه دیمچه شوشتر و جلوی شهرک چمران سابق از سی وچند سال قبل جاده ای راه اندازی شد که به کشتارگاهی برای مردم منطقه تبدیل شده است وچند روز پیش هم جان یازده تن از عزیزانمان راگرفت که بیشتر دانشجو بودند که صبح زودمی خواستند به محل تحصیل خود بروند.
دیگر دوستان دروبلاگ های خود نظرات بسیار ارزشمند خود را بیان کردند و از شرمندگی دیگر همشهریان گفتند که با دست های خالی خود و در نبود اورژانس و امداد و نجات به موقع نتوانسته بودند کمک شایسته ای به این جانباختگان و مجروحین حادثه انجام بدهند.
وقتی شنیدم که یکی از عزیزانمان که هنوز زنده بود و با ماشین وانت به سردخانه منتقل شده بود و آنجا متوجه شدند زنده است و در راه انتقال به بیمارستان جان خودرا ازدست داد، دچار وجدان درد شدم وقتی یاد سریال پرستاران ساخت کشور استرالیا می افتم که اورژانس در یکی از محله های شهر به خانه ای مراجعه می کنند و فرد بیماری که پیگیر بیماریش نبود را به اسرار به بیمارستان منتقل می کنند، یا مجروح جنگ های داخلی یک کشور به فاصله یک روز در یکی از بیمارستان های مجهز منطقه خاورمیانه منتقل و درمان می شود اما خوهران و برادران ما به همین سادگی جان خود را ازدست می دهند و دریغ از یک عذرخواهی ساده و قبول مسئولیت و اظهارشرمندگی ...
اما من می گویم که همه مادرقبال این حادثه جانسوز و تاسف بار مسئولیم و شرمنده حادثه دیدگان و خانواده های داغدار و مردم عزادار منطقه هستیم و باید کاری کنیم که دیگر شاهد این چنین حوادثی نباشیم البته باید در بلندمدت هم پیگیر حل این مشکلات باشیم نه اینکه فقط همین چند روزه زمین و زمان را زیر سئوال ببریم که چرا همچنین اتفاقی افتاده است.
نظرات شما عزیزان:
حق گرفتني است ، نه دادني
ژورنالیستي فكر كردن راه به جايي نمي برد
.: Weblog Themes By Pichak :.